podniosły nastrój

См. также в других словарях:

• nastrój — m I, D. nastrójroju; lm M. nastrójroje, D. nastrójrojów «utrzymujący się przez pewien czas ogólny stan psychiczny z charakterystyczną przewagą uczuć określonego rodzaju i skłonnością do reagowania zgodnie z tymi uczuciami; usposobienie, atmosfera …   Słownik języka polskiego

• podniosły — podniosłyośli, podniosłyoślejszy «pełen powagi, dostojeństwa; uroczysty, wzniosły, patetyczny» Podniosły moment, nastrój. Podniosła muzyka. Podniosłe uczucia. Podniosły utwór …   Słownik języka polskiego

• namaszczenie — n I 1. rzecz. od namaścić ∆ rel. Ostatnie namaszczenie «w niektórych wyznaniach chrześcijańskich: sakrament udzielany chorym przed śmiercią» 2. «podniosły nastrój, uroczysta powaga, skupienie (dziś zwykle w wyrażeniu: z namaszczeniem)» Z… …   Słownik języka polskiego

• uroczystość — ż V, DCMs. uroczystośćści; lm MD. uroczystośćści 1. «uroczysty obchód jakiegoś święta, wydarzenia o charakterze politycznym, społecznym, religijnym lub dnia upamiętnionego czymś» Doroczna, nadzwyczajna, starodawna, szczególna, wielka, wspaniała… …   Słownik języka polskiego

• uroczysty — uroczystyyści, uroczystytszy 1. «obchodzony, odbywany w sposób niecodzienny, odświętny, podniosły; odznaczający się okazałością, wystawny» Uroczysty obchód. Uroczyste przyjęcie. Uroczysty strój. Uroczyste otwarcie wystawy. Uroczysta zmiana warty …   Słownik języka polskiego

• euforia — ż I, DCMs. euforiarii, blm 1. «stan bardzo dobrego, przyjemnego samopoczucia; podniosły, radosny nastrój, zachwyt, zapał» Intelektualna euforia. Wpaść w euforię. Widzów ogarnęła euforia. 2. med. «chorobliwy stan wesołości, pozornie dobrego… …   Słownik języka polskiego

• gest — m IV, D. u, Ms. geście; lm M. y «ruch ciała, najczęściej ruch ręki, towarzyszący mowie, podkreślający treść tego, o czym się mówi, czasem zastępujący mowę; skinienie, znak» Błagalne gesty. Patetyczny, pożegnalny, uprzejmy gest. Gest bezsilności,… …   Słownik języka polskiego

• odświętny — «używany podczas święta, przeznaczony na święto, taki, jaki powinien być w święto; świąteczny» Odświętna suknia. Odświętny posiłek. Odświętne danie. przen. «uroczysty, podniosły» Odświętna cisza. Odświętne słowa. Odświętny nastrój …   Słownik języka polskiego

• patos — m IV, D. u, Ms. patossie, blm 1. «nastrój powagi, którym są nacechowane rzeczy wielkie, mające historyczne znaczenie; podniosłość, wzniosłość» Patos pożegnania, walki. 2. «ton, styl, sposób mówienia lub pisania podniosły, pełen powagi; sztuczny… …   Słownik języka polskiego

• ton — I m IV, D. u, Ms. tonnie; lm M. y 1. fiz. muz. «dźwięk wywołany przez drgania harmoniczne proste jakiegoś źródła dźwięku; potocznie w lm: melodia, dźwięki czegoś, jakiegoś instrumentu» Spiżowe tony dzwonów. Tony skrzypiec, fortepianu. Tony muzyki …   Słownik języka polskiego

• odświętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, odświętnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeznaczony na święto; używany podczas święta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odświętny strój. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień